Chorwacja, Bosnia i Hercegowina, ja i moj plecak - w 4 dni.

4 dni podróży

2 państwa:

*Chorwacja

* Bośnia i Hercegowina

5 miast

*Zagrzeb

*Dubrownik

*Mostar

*Sarajewo

*Sybenik

1 wyspa

*Lokrum

To były bardzo aktywne 4 dni. Pierwszy raz sama wyruszyłam w tego typu podróż. Pierwszy, ale napewno nie ostatni! Zawsze podrózowalam z kims: z rodzina, przyjaciólmi, mezem albo Zara. Tak wiem Zara ma tylko 3 latka, ale wiezcie mi to cudowny partner do podróży. Tym razem byłam sama w zupełnie obcych mi miejscach. Cudownie się bawiłam!!! Juz planuje kolejna tego typu wyprawę!!! 

Z takiej samotnej wyprawy pozostają zupełnie inne wrażenia niz z podróżowania z kims jeszcze. Ma się czas aby posluchac swojej duszy, tak naprawdę posluchac. Ma się czas aby zastanowić się nad własnym życiem, czas aby podziekowac, ze wygląda ono wlasnie tak, a nie inaczej! Aby podziekowac, za cieple lozko, które zawsze na Ciebie czeka. Aby podziekowac za kawę o poranku  ze swojego ulubionego kubka. Aby podziekowac za rodzinę, która zawsze stanie za Toba murem. Za córkę, która jest najmadrzejsza dziewczynka na swiecie, za to, ze jest zdrowa. Za meza który znosi Twoje humory :P i mimo, ze czasami masz ochotę go udusić, to nie wyobrażasz juz sobie życia bez niego. Za zdrowie, za prace, za dom, za mozliwosc podróżowania. Za to, ze żyje w wolnym kraju. Ze nikt do mnie nie strzela, ze nie budzę się w środku nocy ze strachu o życie moich najbliższych, o swoje życie. To wszystko wydaje się takie oczywiste, ale oczywiste nie jest. Nie jest oczywiste dla milionów ludzi. Mamy XXI wiek i POWINNO BYC OCZYWISTE!!!! Powinno, ale nie jest...

W ciągu tych kilku dni widziałam wiele niesamowitych i bardzo interesujących miejsc.

Miejsc, które zachwycają.

Cmentarz Mirogoj w Zagrzebiu

Dubrownik - widok na miasto z murow miejskich.

Miejsc, w których czułam się jak w raju. 

Wyspa Lokrum.

Byłam w miejscach, które sa prawdziwymi arcydziełami. 

Wpisano je na Światowa Listę Dziedzictwa UNESCO.

Dubrownik

Mostar

Sibenik

Odwiedziłam także miejsca, które przypominają o największym ludobójstwie od czasów II Wojny Światowej. O masakrze, która miala miejsce zaledwie 18 lat temu. Masakrze na która MY Europejczycy pozwoliliśmy. Sluchalam historii ludzi, którzy żyli w tym koszmarze i... bylo mi wstyd, ze nikt nic nie zrobił aby do tego nie dopuscic! Ze nikt nic nie robi mimo, ze w wielu krajach taki koszmar trwa nadal. Byłam w Galerii poswieconej pamięci zamordowanych w Srebrenicy. Ten punkt wycieczki na bardzo długo pozostanie w mojej pamięci. Plakalam jak male dziecko. Nadal nie dochodzi do mnie, ze to się wydazylo w 1995 roku. Jak tereny, które były oficjalnie zabezpieczane przez USA i w których ludzie mieli czuc się bezpieczni, staly się miejscem ludobojsta. Jak to możliwe???

Widziałam zniszczone w czasie wojny budynki w Mostarze i znaki po kulach snajperów na budynkach w Sarajewie.

Widziałam piękny most w miasteczku Mostar. Most został zniszczony w czasie wojny, ale dzięki determinacji mieszkanców został odbudowany.

Byłam w katolickich katedrach

Zagrzeb

Dubrownik

Sarajewo

i w muzulmanskim meczecie.

Sarajewo

Podrózowalam glównie autobusami, ale trase z Mostaru do Sarajewa pokonalam pociagiem. Wiem juz dlaczego uwazana jest za jedna z najpiekniejszych tras kolejowych w Europie i na swiecie.

O wszystkim co widziałam bede pisala szczególowo przez pewnie najblizsze 2 miesiace, tyle tego jest.